WA & PP - Piosenkarz

Iść za marzeniem i znowu iść za marzeniem, i tak zawsze aż do końca. 

Joseph Conrad 

Przyszedł czas na kolejne zajęcie, które równie dobrze można uwzględnić w dwóch różnych cyklach, czyli Przodowniku Pracy albo Wieśniackim Artyście.

Od dzieciństwa uwielbiam śpiewać, tylko mało kto docenia ten fakt.

Pamiętam jak wracaliśmy z rodziną z jakiejś wycieczki i nuciłem różne melodie, na tylnym siedzeniu auta, dzięki czemu mój starszy brat wylądował u laryngologa z pestkami wiśni w uszach.

Jednak już w podstawówce, na zakończenie edukacji początkowej (klasy 1- 3), otrzymałem od wychowawczyni książeczkę z wyróżnieniem za wyjątkowe uzdolnienia muzyczne.

Edukacja w liceum to udzielanie się w szkolnym chórze jako tenor, a później śpiewałem już tylko podczas golenia ;)

Jednak głód sukcesu tkwił wewnątrz cały czas i gdy w jednej z komercyjnych stacji, wystartował program "Idol", postanowiłem zmierzyć się z przeznaczeniem.

Pojechałem do Gdyni, na przesłuchanie do trzeciej edycji show, w którym mojego sarkastycznego ulubieńca Kubusia, zastąpiły dwie inne osoby.

 Towarzystwa i otuchy dotrzymywała mi kuzynka (prowadząca obecnie Księgarnię Morgana).

Z duszą na ramieniu stanąłem przed pięcioosobowym jury i zaśpiewałem piosenkę ze składanki "Pozytywne Wibracje" (przepraszam za taką zmiksowaną wersję, ale jakoś nie mogę odnaleźć w sieci oryginału).

Piosenka trudna wokalnie (przecież nie zaśpiewałbym "Wlazł kotek na płotek"), a najważniejszy w niej był przekaz zawarty w refrenie, 

Ocenę tego pozostawiam tobie
Ale niech decyzja niech nie pozostaje
Tylko w twojej głowie

bo wbrew pozorom znam swoje obecne możliwości wokalne, a większość rzeczy, jakie robię wynikają z powtarzanej jak mantra idei 4FUN.

Gdy prowadzący program, zachwycał się walorami mojej krewnej,

szanowna komisja ogłosiła jednogłośny werdykt:

FAŁSZUJESZ...

Bez zbędnego pastwienia się, grzecznie pokazano mi wyjście. Jedynie Pan Maleńczuk dodał od siebie (wspominałem o tym tutaj), że posiadam "perfekcyjne wyczucie rytmu i może poważnie zastanowię się nad karierą perkusisty lub basisty".

Takim oto sposobem, nie wystąpiłem w TV, ani jako idolowy finalista, ani jako kosmita.

Ot zwykły muzyczny przeciętniak.

Kilka miesięcy później, już w Bydgoszczy, były przesłuchania do dwójkowej "Szansy na sukces".

Też polazłem, bo na miejscu.

Zaśpiewałem to samo i chyba tej komisji coś się spodobało w moim głosie, bo kazali mi zaśpiewać jeszcze jedną piosenkę, ale z męskiego repertuaru.

Po szybkim zastanowieniu, wybrałem żartobliwą ramotkę Eugeniusza Bodo.

Chyba chcieli bardziej męski utwór.

Dzisiaj zaśpiewałbym coś innego.